نویسنده
دانشیار زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه اصفهان
چکیده
انوری قصیده‌سرای نامی قرن ششم هجری، پس از یورش غُزان و اسارت سلطان سنجر سلجوقی (حک: 511-552 ق) به دست آنان و آگاهی از اوضاع نابسامان خراسان، در قصیده‌ای خطاب به سلطان رکن‌الدّین قِلِج طمغاج‌خان، حاکم سمرقند، از او خواست تا با لشکرکشی به خراسان، مردم را از شرّ غُزان برهاند. بنا بر نشانه‌هایی که در این مقاله به آن استناد شده است، این قصیده که تفاوت‌های آشکاری با دیگر قصاید مدحی انوری دارد و بدین‌سبب از مشهورترین قصاید او به شمار می‌رود، بر اساس الگو یا پیش‌متنِ فریادنامه‌های منثور و در شکل نامه‌ای منظوم سروده شده است.
کلیدواژه‌ها
)