منابع
ابن اثیر، عزالدّین (۱۳۸۲)، تاریخ کامل، برگردان حمیدرضا آژیر، تهران: اساطیر.
ابن‌العبری (۱۴۰۳)، مختصر الدُّوَل، به تصحیح الأب انطون صالحانی الیسوعی، بیروت: دارالرائد.
اِدّی، سموئیل کِنِدی (۱۳۸۱)، آیین شهریاری در شرق، ترجمۀ فریدون بدره‌ای، تهران: علمی و فرهنگی.
الأنطاکی، یحیی‌بن سعید (۱۹۰۹)، تاریخ، بیروت (ذیلی است بر کتابُ التّاریخِ المجموع علی التّحقیقِ و التّصدیق، نوشتۀ ابن‌بِطریق اسکندرانی و در پایان جلد دوم این کتاب به چاپ رسیده است).
بویس، مری (۱۳۷۵)، تاریخ کیش زرتشت(هخامنشیان)، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، ج۲، تهران: توس.
خالقی مطلق، جلال (۱۳۹۳)، یادداشت‌های شاهنامه، تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
ــــــــ (۱۳۸۶ـ۱۳۸۷)، «دست‌نویسی نویافته از شاهنامه»، نامۀ بهارستان، سال ۸ ـ۹، ش ۱۳ـ۱۴، ص ۲۰۹ـ۲۷۸.
سرکاراتی، بهمن (۱۳۷۸)، «جابه‌جایی اساطیر»، سایه‌های شکارشده، تهران: قطره، ص ۲۱۳ـ۲۲۴.
عطّار نیشابوری (۱۳۳۹)، خسرونامه، به تصحیح احمد سهیلی خوانساری، تهران: زوّار.
فردوسی، ابوالقاسم (۱۳۸۶)،شاهنامه، به تصحیح جلال خالقی مطلق، جلدهای ۱، ۲، ۴ و ۸، تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
ــــــــ (۱۳۸۰)، شاهنامه، به تصحیح مصطفی جیحونی، ج ۱، اصفهان: شاهنامه‌پژوهی.
ــــــــ (۱۳۷۵)،شاهنامه، به تصحیح عزیزالله جوینی، ج ۱، تهران: دانشگاه تهران.
ــــــــ (۱۳۸۹)، شاهنامه، دست‌نویس دانشگاه سن‌ژوزف، تهران: طلایه.
ــــــــ (۱۳۷۹)، شاهنامه همراه با خمسۀ نظامی (سعدلو)، با مقدّمۀ دکتر فتح‌الله مجتبائی، تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
کزّازی، میرجلال‌الدّین (۱۳۷۹)، نامۀ باستان، ج ۹، تهران: سمت.
کومون، فرانتس (۱۳۷۷)، ادیان شرقی در امپراطوری روم، ترجمۀ ملیحه معلم و پروانه عروج‌نیا، تهران: سمت.
گزِنفون (۱۳۷۱)، سیرت کوروش، ترجمۀ وحید مازندرانی، تهران: دنیای کتاب.
مستوفی، حمدالله (۱۳۷۷)، ظفرنامه به انضمام شاهنامه (چاپ عکسی)، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
نحوی، اکبر (۱۳۸۹)، «خسرونامه از کیست»، جستارهای ادبی، سال ۴۳، ش ۱۶۹، ص ۷۵ـ۹۶.
)