راوی فردوسی

فرامرز آدینه

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1397، ، صفحه 83-93

چکیده
  در پیشینۀ ادب پارسی از آغاز تا تُرک‌تاز تاتار، آیینی بود که شاعران در انجمن­های درباری شعر خود را به خوانندۀ خوش‌آوازی می­سپردند که آن را به همراهی موسیقی بخواند و از این رهگذر، اثر سخن شاعر افزون­تر می­شد. نظامی عروضی در باب دبیری مجمع­النوادر (چهارمقاله) داستانی دربارۀ فردوسی دارد که در آن از چند مرد توسی نام می­برد و ...  بیشتر