نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

انستیتوی خاورشناسی تسِرِتِلی دانشگاه ایلیا، تفلیس، گرجستان

چکیده

نمایندﮤ موفق و پُرکار مکتب توانمند ایران‌شناسی مسکو، محمد نوری عثمانف، پژوهشگر مسلّمِ متن‌شناسی، لغت‌شناسی و فرهنگ‌شناسی فارسی و تاریخ ادبیات کلاسیک فارسی، به‌ویژه شاهنامۀ فردوسی و رباعیات عمرخیام است. یکی از حوزه‌های تحقیقاتی عثمانف سبک‌شناسی نظم فارسی است. در اثر پرارزش سبک شعر فارسی در سدﮤ چهارم هجری (مسکو ۱۹۷۱) تلاش‌های چندین‌سالۀ محقق نتیجه‌گیری شده‌است. از لحاظ روش بررسی و تحلیل، این اثر وزین عثمانف جهت تألیف مقالۀ ارائه‌شده زمینه‌ساز بود.

منابع
حجازی، بهجت‌السادات (۱۳۸۷)، «واقع‌گرائی در شعر رودکی»، فصلنامۀ پاژ، سال ۱، شمارﮤ ۲، تهران.
ریاحی، محمدامین (۱۳۷۵)، «باد جوی مولیان ...»، حافظ‌شناسی، جلد ۱۴، به کوشش سعید نیاز کرمانی، تهران.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳۷۲)، صور خیال در شعر فارسی، تهران، آگاه.
فروزانفر، بدیع‌الزمان، سخن و سخنوران، جلد ۱، تهران.
معین، محمد (۱۳۸۷)، «قصیدﮤ رودکی و استقبال گویندگان»، فصلنامۀ پاژ، سال ۱، شمارﮤ ۲، تهران.
نفیسی، سعید (۱۳۴۱)، محیط زندگی و احوال و اشعار رودکی، تهران، امیرکبیر.
Nizāmi ‘Arudi of Samarqandi (1921), Chahār Maqāla, Revised translation by E. G. Browne, London.
Гиунашвили (1976), Людмила – Творческий путь Саида Нафиси, Тбилиси.
Рудаки, Стихи. Составитель Д. С. Комиссаров, Перевод В.В. Левика и С.И. Липкина. Редактор И. С. Брагинский, Москва, 1964.